Stanotte ‘a dint” o lietto cu ‘nu strillo
aggio miso arrevuoto tutt’ acasa, mme
so’ mmiso a zumpà come a n’arillo…
E nun me faccio ancora persuaso
Ma comme,dico io po’ cu’ tanta suonne,
i’ mme so’ ghiuto a ffa’ ‘o cchiù malamente:
sti suonne songo suonne ca te pònno
fa’ rummane’ stecchito comme a niente
I steve allerta ‘ncoppa a ‘na muntagna.
Tutt’a ‘nu tratto sento ‘nu lamiento.
Opizze addo’stev’i era sulagno..
ducette ncapo a me:E chisto è ‘o viento!
Piglio e mme mengo pe’ ‘nu canalone
e veco sott’a n’ albero piangente
‘nu fuosso chino ‘e prete a cuppulone……
e sotto a tutto steve’nu serpente.
-Aiuto! Aiuto!-‘O povero animale
se mettette ‘alluccà cu tutt’ ‘o sciato!
appena mme vedette:-Menu male!…
Salvatemi! i’ mo moro asfessiato!-
-E chi t’ha cumbinato’ e sta manera?-
Ii’ addimannaje mentr’ ‘o libberavo.
-E stato ‘nu signore aieressera-
mme rispunnette e ggià se ripigliava.
-Si nun era pe’ vuje’, i’ ccà murevo
faciteve abbraccià, mio salvatore!-
Mme s’arravoglia attuorno e s’astrigneva
ca n’atu ppoco mme schiattava ‘o core.
Lasseme!- Lle dicette-‘O vvì ca ì moro?
E chianu chanu mme mancava ‘a forza,
‘o core mme sbatteva….ll’ uocchie a fore,
mentre ‘o serpente chiù strigneva’ a morza!
–Chisto e ‘o ringraziamento ca mme faje?
Chesta è ‘a ricunescenza ca tu puorte?
A chi t’ha fatto bbene chesto faje?
..Ca sì cuntento quanno ‘o vide muorto!
Amico mio, serpentei’ songo nato!….
Chi nasce serpeè nfamo e senza core!…
Perciò t’aggia mangià! Ma t’he’ scurdato
call’ommo, spisso, fa cchiù peggio ancora?!
ANTONIO DE CURTIS